Tekrar merhaba Deliballılarlılar -yazmasıda söylemesi kadar zor -

Siteyi en başından beri takip edenler, köşemin aylar boyunca aynı kaldığını mutlaka görmüşlerdir. Uzun zaman oldu ve açıkçası fazla ilgilenme fırsatım da olmadı.  

Bir Kurban Bayramını da geride bıraktık. Öncelikle herkesin bayramını tekrar tebrik eder, nice bayramlarda da tekrar beraber olmayı dilerim. 

Güzel, eğlenceli ve coşkulu geçen bir bayramdı. Bahardan kalma, sıcak ve bol oksijenli bir hava karşıladı bizleri. Bu güzelliklerin içinde insan, şehir ve iş stresinden kurtularak daha bir mutlu oluyor sanki. Şehirdekilerin aksine AVM'lerin içinde gezerek ya da kapılar ardında değil; köyümüzde, yeşilliklerin içinde sevdiklerimizle beraber bayram heyecanını yaşamış olduk. Benimle aynı duygu ve düşüncelere sahip olduğunuzu düşünüyorum.

Şu iki konuda düşüncelerimi sizlerle paylaşıp, bu hafta öğrendiğim güzel bir sözle yazıma son vermek istiyorum.

1. Önümüzdeki ay (12 Aralık 17:00'e kadar :) ) vatani görevleri için birliklerine katılacak 337. KD Erol KAYA ve Mehmet BAYRAM 'a şimdiden hayırlı teskereler. Mayıs'ta tekrar görüşmek üzere...

2. husus ise gençlerle görüşüp söz aldığımız çeşitli geziler ve etkinliklerle ilgili. Etkinliklerle ilgili planlamalar yapıldıkça sizlere duyuru yapılacak. Bu konuda ayrıca fikri olanlar bizimle paylaşsın lütfen. 

Gelelim söze; 

Söz; Toroslar'da yaşayan Sarıkeçili aşiretinin -bizlerde Karakeçili aşiretinden gelmekteyiz- gün görmüş bir kadınına ait. İnsanların kendi sonlarını hazırladıklarını bile bile, doğayı hiçe sayarcasına hor kullanmasına, onu tüketmesine karşı bir başkaldırış niteliğinde:

"Doğadaki her canlı birbirinin rızkıdır. Keçi dua etmezse şu dağda ot bitmez; dağdaki ot dua etmezse toprağa bir damla yağmur düşmez. İşte o zaman hiçbirşeyin değeri kalmaz. Ancak iş işten geçmiştir artık...

Tekrar görüşmek üzere...